Vatan diyebilmek bir toprağa ve onu benimsemek ne garipmiş. Pragdan dönüş yolunda anne karnındaki cenin gibi huzurluydum, eve gidebilmek güzeldi. Ev benim değil oysa. Nasıl benimsemiş 3 haftadır oturduğum 2 odalı kutuyu. Vatanım değil burası ama vatanımmış gibi kendimi garantide hissettim.
Geldiğim gün dil kursum başladı. Sınıfta tek Türk benim. Bu, Almanya şartlarında mucize sayılabilecek bir durum.
Dersler zor. Ama farklı kültürden insanlarla tanışmak güzel.
Vielen Dank!
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder