Sabahin dordunde uyandirdilar beni praga geldik diye. Oyle sinirle kalktim. Neden geldik lan daha uyuyodum ben diye. Norvecli bi kiz var ekibimizde. Surekli konusup sikayet ediyor. Ingilizce konusmasindan hic hoslanmiyorum. Ingilizceden cok hoslandigim halde. Saatlerce yuruyup hosteli aradik. Ekibimizdeki tek erkek evlat olan Fatih isimli arkadasin got kadar laptopundan haritayi takip ettiler. Ben de onlarin bu kadar turist olmalarina guldum. Altima sicacak kadar yorulup; aglamaya baslamadan hemen once bi akli selim Mc Donaldsa oturmayi akil etti de bi bardak kahve icip kendimize gelebildik. Oncesinde Seb sarj edilir pilleri evde unuttugundan bi dukkandan pil almaya calistim ama bakkalci amca beni o kadar tersledi ki pil olmak icin yalvardim allaha. Pragli olmak bi ayricalik mi/soru isaretini bulamiorum bu klavyede/ Praglilar turistleri hic sevmiyor. Paramizla rezil oluyoruz. Ayrica diger yabanci turistlerin turkiyeye geldiklerinde ne hissettiklerini simdi anliorum. Cek turkiye kadar ucuz olmasa da burda euro cok degerli ve kendimi dunyanin en zengin insani gibi hissediorum su anda.
Otele giris yapamiyoruz. Check in saat 14:00. Ama en azindan internet kullanabilioruz o da bi ayricalik. simdilik buyuklerimin ellerinden kucuklerimin gozlerinden oper herkese selam ederim/.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder